Help, mijn zoon is verslaafd…
#verslaafd
#gemis
#eenzaamheid
#verslavinghelen
Ik kreeg een tijdje terug een vraag binnen van een moeder wiens zoon verslaafd is aan drugs. Ze had één van mijn eerste video’s gezien waarin ik mijn levensverhaal deelde. En ze was benieuwd hoe ik mijn ziekteperiode en verslaving geheeld had en of er een manier was om haar zoon te helpen.
Ik moest even diep terug duiken in het gevoel en de ervaring van die periode. Ik was een jaar of 11-12 toen ik de straat opging om mijn verdriet te verdoven met bijna elk verdovend middel dat je maar kunt bedenken. En dit heb ik volgehouden tot mijn 20e toen mijn lichaam ermee stopte.
Wat voor mij fijn gevoeld heeft is dat ik een thuisbasis had waarin ik alles kon delen. Dit deed ik ook grotendeels en het zorgde ervoor dat ik nooit hoefde te liegen. Ook ben ik niet het criminele pad op gegaan wat wel in mijn omgeving gebeurde. Ik was liefdevol naar alles en iedereen om me heen behalve mezelf en mijn lichaam. Ik haatte mijn kleur en ieder deel van mijn lichaam. Dat ik altijd thuis terecht kon was fijn maar zowel ik als mijn moeder wisten helemaal niet wat de achterliggende reden was. We ‘leefden’ destijds nog in onbewustheid. Dat het ongezond was en niet behulpzaam, was duidelijk. Maar verder wisten we er ook geen raad mee.
Het ‘leven’ bracht mij mijn grootste gift ooit toen ik 20. Als een klap in mijn gezicht ontstond er een ziekte. In mijn slachtofferrol voelde het aan als pech, why me? Maar de jaren leerde me dat het leven geen fouten maakt en dat pech niet bestaat. Als je niet lang genoeg luistert naar je hart en ziel, je gevoel, je lichaam, dan geeft het leven je uiteindelijk een harde klap. Een ongeluk, een ziekte, iets waardoor je gedwongen wordt om de aandacht naar binnen te richten, om te voelen…
Kijk maar wat er momenteel in de wereld gebeurd. De vrouwelijke energie die in ieder van ons aanwezig is (gevoel, intuïtie, overgave, duisternis, niet-weten, binnenwereld) is eeuwenlang onderdrukt. En daar is nu verandering in aan het komen. We kunnen er niet meer omheen. 15 jaar geleden was mijn angststoornis en depressie nog redelijk uniek. Nu lijkt het wel volksziekte nummer 1. Het verbaast me soms dat mensen nog niet zien dat de manier van opvoeding, het educatiesysteem, de geestelijke gezondheidszorg, wat ons verteld wordt over voeding etc…..niet deugd. Of we zijn gewoon arrogante wezens die niet openstaan om echt te leren, en die weinig snappen van ‘jasje’ dat we dragen of er draait een verborgen agenda op de achtergrond die belang heeft bij zieke mensen. Dat mag je zelf invullen. Er wordt in ieder geval 5 miljard omzet verdient aan zieke mensen per jaar alleen in Nederland. En hetgeen wat daadwerkelijk behulpzaam is, wat altijd uit de natuur komt, wordt of niet onderzocht, belachelijk gemaakt of illegaal gemaakt.
Dus hoe kwam het dat ik destijds, en nu steeds meer (vrijwel iedereen) naar verdovende stoffen grijpt. En niet alleen ‘drugs’ zijn verdovende stoffen. Ook schadelijke relaties, overmatig eten, netflix, rookwaar, sex, games, alcohol, reguliere ‘medicijnen’ worden ingezet om niet te hoeven voelen of te verdoven. En dan heb ik ook zeker over de meest dodelijke, zielendodende legale drugs, alcohol. Er is in feite maar 1 oorzaak die in theorie best simpel uit te leggen valt.
Verslaving of de aantrekking van verslaving in welke vorm dan ook, ontstaat vanuit een gevoel van gemis. Het gevoel dat er iets mist binnenin je. Een leegte. En dat probeer je op te vullen met iets waarmee je nooit vervuld raakt. Of je verdoofd het gevoel van gemis in jezelf zodat je geen aandacht hoeft te geven aan dit gevoel omdat het gewoon f***ing eng voelt en niemand je heeft geleerd om ECHT te voelen. Je hebt geleerd om een masker op te zetten en emoties, voelen en kwetsbaar zijn is maar flauwekul. Dit is het resultaat omdat we nooit geleerd hebben om contact te maken met ons hart, ons ware zelf en de bron. Niets weten over deze innerlijke kracht en ons zelfgenezend vermogen. Het systeem is gebouwd als een onzichtbare geestelijke inrichting die je gevangen houdt. Een mentale gevangenis zonder dat je het in de gaten hebt.
Zie in de maatschappij de gevolgen. Vanaf de geboorte wordt je gevoel verdoofd en wordt je in slaap gehouden. De verdeel en heers tactiek die in alle lagen gebruikt wordt werkt. Maar alleen voor de slapende geest. De wakkere mens ziet en voelt het. En steeds meer worden we wakker. Alles en iedereen wordt in hokjes geplaatst, beperkt en afgescheiden. We voelen ons afgescheiden van de bron, van onszelf en van ieder ander mens. En dit is een geschikte broedplaats voor angst, depressie en ziekte. We dienen precies over de bepaalde lijntjes te lopen en degene die daar van afwijkt wordt gestraft. Dat zit in de opvoeding, dat zit in het educatiesysteem en ook in de maatschappij. Straffen werkt NOOIT. Het isoleert, het versterkt het gevoel van niet goed genoeg zijn, het versterkt het gevoel van schaamte, het wekt woede op naar jezelf of een ander. Dit versterkt het gevoel van eenzaamheid en leegte. En vanuit dit punt ga je sneller grijpen naar welke verslaving dan ook.
Uit eigen ervaring en met alle mensen met wie ik in contact ben geweest die de reis van hoofd naar hart hebben gemaakt, durf ik te beweren dat ware connectie en verbinding de oplossing is voor alle ziekten en verslavingen. Dat ze daar maar eens meer onderzoek naar deden. Dank voor de enkele landen en wetenschappers die hier wel mee bezig zijn en dit ook succesvol hebben bewezen en toegepast.
Sterker nog, een ‘verslaafde’ een ‘crimineel’, iemand die buiten de paden loopt van wat volgens de normen en waarden van de maatschappij ‘normaal’ is of zou moeten, is in essentie geen haar minder dan een ander mens. Dat is de grootste valkuil in deze ego gedreven wereld. Dat wil niet zeggen dat sommige handelingen geaccepteerd of goedgekeurd moeten worden. Maar niemand is meer of minder of zou anders behandeld moeten worden. Niemand staat boven een ander. Gelijkwaardigheid is de weg. Compassie en verbinding zijn de sleutels. Verbinding met hun hart en verbinding met de omgeving en maatschappij. Vanuit verbinding ontstond liefde voor mijzelf, vanuit deze liefde ontstond er een doel, een passie om voor te leven. Vanuit passie ontdekte ik mijn talenten en gaven. Ieder moment voelen waar je blij van wordt en daar voor gaan laat het innerlijk vuur in jezelf ontwaken. Leegte en eenzaamheid verdwijnt. En dus is er geen reden meer om dit op te vullen of te verdoven.
Dit wetende en ervaren te hebben, hoe zou ik omgaan met mijn zoon als die verslaafd zou zijn? Of laten we het breder pakken. Hoe kunnen we omgaan met iemand die hun leegte probeert op te vullen of te verdoven op welke manier dan ook?
Ook al is het niet altijd makkelijk en vind ik het zelf soms ook lastig maar ik probeer de verbinding te verdiepen. Vanuit liefde, compassie en oprechtheid. Wat je handeling ook is, ik hou van je. Je hoeft niets te doen om mij trots te maken want je bent goed zoals je bent. Als je me nodig hebt ben ik er. Je bent niet alleen hierin.
Voel je niet verantwoordelijk voor iemands leven. Voel je niet geneigd iemand te helpen of fixen. Dit helpt vaak niet en is ook onnodig. Zelfs als ouder voel ik dat niet. ‘Mijn’ zoon is niet van mij. Hij is een volwaardige ziel met een mensenervaring en bijbehorende zelfgecreëerde en gekozen lessen. Ik zal er altijd voor hem zijn langs de zijlijn. Hij hoeft niets te doen om mij trots of gelukkig te maken. Nog ben ik verantwoordelijk voor zijn geluk. Hij kan niets doen wat mijn liefde voor hem minder maakt. Hij kan niets doen waardoor ik hem afstoot. Of hij nu boer wilt worden, dokter of besluit om in de goot te gaan liggen en zijn leven weg te gooien. Het is zijn leven, zijn keuze. Ik zal er zijn waar nodig, wanneer nodig. Ik kan alleen maar een voorbeeld en inspiratie zijn. Sommige spreken over het pad, een pad, zoekende naar hun bestemde pad, van het pad af zijn en dus verdwaald voelen. Dit is naar mijn ervaring een ego valkuil. JIJ bent het pad en alles wat je daar in ervaart is jouw pad. The ‘good’ maar ook zeker the ‘bad’. Jij bent de creator van je ervaringen en er zijn in deze wereld nou eenmaal een hoop pijnlijke lessen die nodig zijn om te groeien. Die nodig zijn om te ontdekken wat je werkelijk bent. Wie je werkelijk bent. Je kunt er niet om heen. Het maakt niet uit wat er gebeurd in je leven. Het gaat erom wat je doet en hoe je houding is tegenover hetgeen wat gebeurd. Dat zal het verschil maken.
Is er wel iets wat ik zou doen?
Je dient je bewust te zijn van het feit dat je gedachten, emoties en handelen komen vanuit overtuigingen. Een geloofsysteem waarmee je bent opgegroeid/geprogrammeerd door de jaren heen. Om je onbewuste handelen te veranderen dien je de overtuigingen te onderzoeken. Waarom doe je wat je doet? Waarom maak je de keuzes die je maakt? Hoe ontstaan deze? Waarom grijp je naar stoffen om je verdoven of het gevoel van leegte op te vullen?
Pushen, dwingen, straffen, verplichten, verbieden etc.. zal NOOIT werken. Zeker niet bij kinderen. Je dient zelf bewust zijn van al jouw onbewuste handelen en die aan te pakken. Je zorgt dat je een voorbeeld wordt. Je creëert een safe space (een thuis) waarin alles besproken kan worden, zonder veroordeling. Iedere emotie kan er mag zijn, zonder afwijzing. Door interactie en begrip laat je zien dat ze altijd een keuze hebben. Je laat zien wat de gevolgen kunnen zijn van de keuzes die ze maken. Maar laat ze de ‘foute’ keuzen maken. Laat zien dat alles aanwezig en beschikbaar is in jezelf. Dat ze krachtig genoeg zijn om alles in het leven aan te kunnen trekken wat ze willen. Zonder dat het nodig is om zichzelf of anderen te schaden. Je zal zelf creatief moeten zijn om de lessen die ze dienen te leren zo te creëren dat het ze inspireert en prikkelt. Dat je ze aanspreekt in hun eigen taal. Dan willen ze leren, dan willen ze leren hoe ze keuzes kunnen maken die behulpzaam zijn. Maar wat je ook aanreikt, het dient vanuit onvoorwaardelijke liefde te komen. Je kunt het niet faken want dat is voelbaar.
Maar de wereld en maatschappij en het ‘leersysteem’ waarin we al veel te lange jaren mee opgegroeid zijn, is niet behulpzaam en niet gemaakt om de connectie met de bron te begrijpen, de vrijheid om zelf te kiezen voor wat dan ook, ons zelfgenezend vermogen in te zetten, onze innerlijk kracht aan te boren en dat je alles kunt leren van binnenuit, door vanuit je hart en passie te leven. In plaats daarvan wordt alles beperkt, in hokjes geplaatst en voorgeschreven paden gemaakt die je dient te volgen. Zoals ik al eens eerde zei: ‘het is een perfecte mentale slaven systeem’. Het is aan jou en niemand anders dan jijzelf om daar vrij van te breken.
Neem contact op als ik je hierbij kan helpen.
https://www.facebook.com/KelvinWelling.JourneyoftheHeart/
