Overgave betekent innerlijke aanvaarding van wat is. Het leven – in dit moment – het NU. Ik heb het niet over de omstandigheden of toestanden in je leven. Dit noem ik je levenssituatie.
Tijdens mijn levenssituatie waarmee ik te maken kreeg met depressie en angststoornissen, van paniek, dwang tot sociale fobieën, heb ik op een harde manier mogen ervaren en leren dat ik niet mijn ziekte was, niet mijn gedachten, noch mijn emoties. Ziekte was niets meer dan een deel van mijn levenssituatie op dat moment, maar dat kon ik niet geloven of begrijpen. Mijn verstand (Ego) hield me continu gevangen in het verleden of toekomst. Einstein zei: “tijd is een illusie”. Wat een held zeg, het heeft me jaren gekost om deze zin te snappen. Tijd en verstand zijn niet de scheiden. Haal de tijd uit het verstand en het staat stil – tenzij je besluit het te gebruiken. Helaas misbruikt het verstand ons. We denken dat we ons verstand zijn, wat betekent dat we in de val van de psychologisch tijd zitten: de dwang om vrijwel helemaal te leven vanuit herinnering en verwachting. Continue bezig zijn met het verleden en/of toekomst. Hierdoor missen we het huidige moment te waarderen, te erkennen en te laten zijn wat het is. Je mist het NU, het enige wat er is en wat er ooit zal zijn. Gister was het NU. Morgen is het NU. Het leven is NU.
Vanwege het grove aantal medische fouten had ik tijdens de ziekteperiode geen vertrouwen meer in doktoren, die me overigens alleen medicijnen of praatgroepen konden aanbieden. Er MOET een andere manier zijn, dacht ik. En ik ging zelf op onderzoek uit. Ik verdiepte me in mediteren en affirmeren. Simpele technieken die me naar het hier en nu brachten en mijn onderbewuste herprogrammeerde. Ik besloot om geen labels meer te plakken, dus ik gaf me niet meer over aan het idee van “Ziekte’. Ik had lichamelijke pijn, zwakte en ongemak. Meer niet. En daar gaf ik me aan over – in het NU. Ik begaf me in een toestand van intense bewuste aanwezigheid. En een aantal maanden later was er geen ‘ziekte’ meer. Geen lichamelijke pijn, zwakte of ongemak.
Overgave verandert niet wat is, in ieder geval niet direct. Maar het veranderde mij destijds. En toen ik veranderde, veranderde mijn hele wereld, omdat de wereld slechts een afspiegeling is van wat er binnen in je gaande is. De ziekte was het probleem niet, ik was het probleem. Mijn ego verstand die het voor het zeggen had. Het maakte me wijs dat ik gefaald had en liet me schuldig voelen. Ik gaf alles en iedereen inclusief het oneerlijke leven de schuld. Dit is allemaal verzet, weestand. Ik leerde om me niet meer te identificeren met het verstand, de ziekte, mijn negatieve gedachten en emoties. Dit zijn we namelijk niet. Het mediteren hielp me op in het huidige moment te blijven, zonder verleden of toekomst. Ik ademde letterlijk door mijn angsten heen, ze mochten er zijn, ik omarmde ze… het creëerde ruimte voor een oplossing. En weet je wat er toen gebeurde? Het lijden verdween, de ziekte verdween, want in het NU is alleen maar vrede. Natuurlijk kan er nog een negatieve situatie of toestand zijn maar daar bleef ik niet meer in hangen. Je doet wat je kunt doen en als je niets kunt doen waarom zou je dan vechten om het te willen veranderen?
Ik had hier al vaak over gelezen maar het maakte me boos. Boos omdat ik het niet geloofde of begreep. Maar dit was een duidelijk teken dat de ziekte een deel van mijn zelfbesef was geworden. Ik had me ermee geïdentificeerd. En ik verdedigde mijn identiteit en ziekte en ging in de aanval. Maar de ziekte had niets te maken wat ik in werkelijkheid was. Het werd een mooie reis om dit te leren.
Tijdens mijn ziekte verloor ik mijn baan, had een onafgeronde opleiding, schulden, het verlies van mijn vader, vreemdgaande partners…. de reis bleef verdergaan. Maar ik kwam erachter dat dit één kant van dezelfde medaille was. Wat is er dan aan de andere kant, dacht ik. En met die gedachte was ik maar 1 stap verwijderd van iets ongelooflijks, het omzetten van pijn en lijden in vrede. OVERGAVE!
En dat wil niet zeggen dat ik er gelukkig van werd, dat wordt je niet. Maar de angst en pijn werden omgezet in innerlijke vrede. Deze vrede kwam uit een diepe plek in mezelf. De plek die we allen delen. Een plek die alle begrip te boven gaat. In vergelijking met deze plek is geluk niets meer dan een oppervlakkige ervaring. Want met deze intense vrede kwam het besef – vanuit mijn diepe ZIJN – dat wat ik werkelijk ben onvernietigbaar en onsterfelijk is. Dit is geen geloof. Het is absolute zekerheid. 
Stay tuned for more!
Like?
https://www.facebook.com/KelvinWelling.JourneyoftheHeart/
Gratis zelfliefde video challenge? Inschrijven hier rechts ——->
Comming soon online:
*Challange leven in het NU
*Ontdek je levensmissie
*Dromen stelers (wat houdt je tegen?)
*….and more
Offline:
Plantmedicine ceremonie
Cacao healing
Kambo healing
